28 Temmuz 2025 Pazartesi

YAMANLAR DAĞI’NIN KUZEY YÜZÜNDE…



ALANİÇİ KÖYÜNDEN KARAGÖL’E YÜRÜDÜK.
 
18 Nisan 2025
 
Giriş
 
Bugün Yamanlar Dağı'nın Menemen Ovası'na ve Emiralem Boğazı'na bakan arka dünyasındaki köylerden başlayarak dağın kuzey yüzünde yürüdük. Baharın doğaya yeniden can verdiği bir zaman diliminde Emiralem'i geçtikten sonra Alaniçi köyüne doğru dağa saptık. İlkin son yıllarda yapılmış gösterişli kır evleriyle dikkat çeken Beyköy'e, daha sonra da Alaniçi köyünün yakınlarına ulaştık. Dağa yönelen bir toprak yoldan biraz arabayla ilerleyip kızılçam ormanının başladığı bir şosenin kıyısına arabayı bıraktık. Buradan başlayan yürüyüşümüz Karagöl mesire yerine dek sürdü. Sabah 10.30 civarında başladığımız yürüyüşümüzü Alaniçi köyü yakınlarındaki bir göletin başında saat 17.30’dan sonlandırdık. Hava gün boyu oldukça sıcaktı; orman yolundan ulaştığımız Karagöl’de ve yol boyunca mevcut kır çeşmelerinden bol bol su ikmali yaptık yürüyüş boyunca. Yamanlar Dağı’nın kuzey yüzü iklimsel özellikleri nedeniyle bitki örtüsü açısından daha zengin… Gün boyu bunun keyfini fazlasıyla çıkardık. Şimdi yürüyüşün hikayesine geçelim.
 
Yamanlar Dağı'nın eteklerinden Emiralem Boğazı'na bakış; en arkada Dumanlı Dağ, onun önünde Gediz Irmağı ve Ayvacık köyü...
(Nisan 2025)

Dağa Kaçtım gezginleri; Alaniçi'nden Karagöl'e doğru yürüyüşün başlarında...
(MYC; Nisan 2025)
 
Söğütlerin dibinde, Karagöl'ün dinginliğinde...
(Nisan 2025)
 
Sabah vakti Emiralem Boğazı’ndan geçerken…
 
Emiralem Boğazı, iki çöküntü alanını; Menemen Ovası’yla Manisa Ovası’nı birbirine bağlar. İki volkanik oluşum; kuzeyden Dumanlı Dağ, güneyden ise Yamanlar Dağı’nın sınırladığı bu vadide binlerce yıldır doğudan batıya doğru Gediz (İlkçağ’da Hermos olarak anılırdı) ırmağı akar. Bizans döneminde Mainemenos olarak anılan Menemen ovasında dinlenen Gediz, Geç Osmanlı Döneminde (19.yy.ın ikinci yarısında) yatağı değiştirilerek akışının yönlendirildiği yeni yatağının en ucunda yer alan Maltepe yakınlarında delta yaparak Ege Denizi’ne kavuşur.
 
 Yürüyüşün başında Alaniçi sırtlarından Emiralem Boğazı'nın görünümü; havada su buharı yoğun...
(Nisan 2025)
 
Maltepe önlerinde Gediz Deltası'nda; balıkçı kulübeleri arasında...
(Nisan 2015)
 
Gediz Deltası'nda flamingolar...
(Nisan 2015)
 
M.Ö. 7.yy. civarında Yamanlar Dağı’nın sırtlarında barınan Aiol yerleşimleri, Yamanlar Dağı’nın Körfez’e egemen; bir anlamda bu stratejik konumu itibariyle hafızalarda yer etmiş Kimmer akınlarının kötücül etkisine karşı Smryna’yı kollayan birer ileri karakol durumundaydılar. M.Ö. 6.yy. da Tepekule Smyrna’sının yakılıp yıkılmasıyla sonlanan Pers istilası sonrasında Yamanlar Dağı’nın iki yakasında yine savunma ve gözetleme amaçlı küçük kaleler ve yerleşimler bulunmaktaydı. Dağın kuzey yüzündeki Emiralem’e (Herakleia) bakan Gökkaya’daki Melanpagos(1), güney yüzüne bakan Mormonda köyleri(2), Sancaklı köyünün üstünde yer alan Sancaklı Kalesi(3), şimdi Karşıyaka’ya tepeden bakan İzmir’in Akropolü Büyük Kale(4), Doğançay’ın yukarılarında Çobanpınarı, Yamanlar-Karagöl yolunda gömüye kaplı Örnekköy Mezarlığı’nın hemen alt düzleminde yer alan Yamanlar Yolu Kalesi ve bugünkü Gümüşpala-Bayraklı geçişinde kıyıdaki İzmir-Çanakkale karayolunu tarayan Felswarte (Nezaret Yeri)(4) bunların bazılarını oluşturuyor.
 
Sancaklı Kalesi Kayalığı
(Şubat 2012)

Sancaklı Kalesi; kuzey batı duvarı...
(Şubat 2012)
 
Emiralem üzerinde Yamanlar Dağı'nın kuzey yüzünde yer alan Aiol yerleşimi Gökkaya ya da Melanpagos...
(Aydın Aydemir; Nisan 2014)

Melanpagos'da bir Hellenistik duvar parçası
(Aydın Aydemir; Nisan 2014)
 
Bugün Emiralem’den sonra Değirmendere’nin kupkuru yatağını aşıp Ayvacık’a doğru ilerlerken, kuzey yönünde yolun hemen kıyısında bir yalçın kayalık yükselir. Zaten kendisi doğal bir kale konumunda olan bu kayalık Herakleia yerleşimidir. Emiralem kasabasının güney karşısındaki Emiralem Deresi’nin bulunduğu vadinin girişinde ise, Eski Emiralem köyü bulunur. Bu köyü 14.yy.ın ikinci yarısında bölgeye gelen Yörük-Türkmen aşiretlerinin kurduğu söyleniyor. Bu anlamda Eski Emiralem köyünün Saruhanoğulları Beyliği’nin Dumanlı Dağ’ın batı yüzünde yer alan kuruluşunun da Neonteikhos (Kayacık Kalesi) üzerinden Menemen’e doğru ilerleyişi ile zamandaş bir girişim olduğu söylenebilir.
 
Eski Emiralem köyü ve camisi
(Aydın Aydemir; Nisan 2015)

Yanıkköy üstündeki Neonteikhos ya da Kayacık Kalesi
(Mart 2021)
 
Yanıkköy'den Neonteikhos'a giden İlkçağ'dan kalma döşeme yol; aşağıda Yanıkköy...
(Mart 2021)
 
Emiralem’i geçer geçmez Yamanlar Dağı’na doğru yükselen Değirmendere Vadisi’ne girdik. Değirmendere’yi üzerindeki bir köprüyü kullanarak aştık. Bir süre sonra Yamanlar Dağı’nın kuzey eteklerinde yer alan Alaniçi köyüne doğru tırmanmaya başladık. Önce beş-on evden oluşan Beyköy’e, daha sonra ise Alaniçi köyünün yakınlarındaki bir göletin civarına ulaştık. Buradan itibaren köyün içine doğru ilerleyen asfalt yoldan ayrılarak ormana doğru yöneldik. Kızılçamların başladığı uygun bir yerde arabayı bıraktıktan sonra kızılçamlar içinden ilerleyen bir orman yolundan tırmanışa başladık.
 
Solda Beyköy; boğazda Ayvacık'ın silueti...
(Nisan 2025)
 
Yolun başında; ardımızda Alaniçi köyü...
(Nisan 2025)

Yamanlar Dağı'na vurmadan önce; Dağa Kaçtım gezginleri kızılçam ormanının girişinde...

Alaniçi’nden Karagöl’e…
 
İlkin yayla kıvamında bir düzlükte eski bir Yörük mezarlığı çıktı karşımıza. Bu mezarlık ve çadır kurmaya müsait geniş otların bulunduğu düzlük bir dönem buralarda hayvanlarının pesinde dağlarda dolaşan konar göçer Yörük obalarını getirdi aklımıza. 18.yy.dan başlayarak Osmanlı'nın yerleşik hayata zorladığı konargöçer Yörükler 19.yy.dan itibaren Emiralem Boğazı'na bakan Alaniçi, Göktepe, Ayvacık, Bağcılar ve Çaltı gibi köylere yerleştiler.
 
Kızılçamlar arasından oldukça konforlu bir orman yolundan bir süre yürüdük.
(Nisan 2025)
 
Yaylada bir Yörük mezarlığına rastladık.
(Nisan 2025)

Mezarlığı dikkate alırsak, bu düzlük bir dönem konargöçer Türkmenlerin hayvanlarını otlamak amacıyla obalarını kurdukları alanlardan biri olmalıydı.
(Nisan 2025)

Karahindibaların sarısına boyanmış düzlükler
(Nisan 2025)
 
Yaylada çilek tarlaları
(Nisan 2025)
 
Bir kısmı karahindibalardan oluşan sapsarı halıyı andıran düzlüğün bir kısmı çitlerle çevrilerek çilek tarlasına dönüştürülmüştü. Biraz ileride bir yangın göletinin yakınlarında bir koyun sürüsü kaygısızca otluyordu. Güneye doğru yönelen bir orman yolunu takip ederek yayladan ayrıldık. Hava bugün oldukça sıcaktı. Doğa tamamen uyanmıştı. Yükseklerde kızlar elması ve ahlatlar hala çiçekteydi. Her yer yemyeşil elbiselerini kuşanmıştı doğada. Sapsarı karahindibalar, sarı ve dev gibi çiçekleriyle kaplan otları, bembeyaz papatyalar, çamların her yeri polene boyamış çiçekleri, kedi otları, asırlık çınar ağaçlarıyla kaplı pastoral vadiler, yer yer kireç taşından dev kayalıklar yürüyüş boyunca ilgimizi çeken unsurlardı. Uzaktan Melanpagos’un konumlandığı Gökkaya’ya tanıklık ettik.
 
Yaylada bir koyun sürüsü kaygısızca otluyordu.
(Nisan 2025)

Karahindibalar
(Nisan 2025)

Akyıldızlar
(Nisan 2025)

Kaplan otları
(Nisan 2025)

Kızılçamlar çiçekte...
(Nisan 2025)

Karagöl yolundan Gökkaya'ya bakış
(Nisan 2025)
 
Volkanik bir yükselti olan Yamanlar Dağı’nın krater ağzı, deniz tarafından bakanlar için zirveye göre merkezden oldukça kaçıktır. Sıra dışı bir şekilde zirvede olması beklenen volkanın konisi, Yamanlar Dağı’nın güney yüzünde; doğu-batı doğrultulu ve Karşıyaka’ya doğru alçalan, hilal formundaki bir sırtta yer alır. Bundan dolayı da aslında bir heyelan gölü olan Karagöl, çoğunlukla yanlış olarak; Yamanlar Dağı’nın krater ağzı olarak bilinir.
 
Karagöl'e doğru...
(Nisan 2025)

Papatyalar; baharın simgesi...
(Nisan 2025)

Çınarlar henüz uyanmamıştı.
(Nisan 2025)

Ahlata armut aşılamışlardı. şimdi benbeyaz çiçek zamanı...
(Nisan 2025)

Sık kızılçamların yanından geçtik.
(Nisan 2025)
 
Karagöl’de…
 
Uzun süre kızılçamların içinden ilerleyen bir orman yolundan yürüdük. Volkanik bir yapı hakimdi çevremize. Üzeri yosun kaplı andezit kayalar her yana saçılmıştı. Derin vadiler, yalçın kayalıklar ve çınarlarla kaplı dere yataklarının kıyısından geçtik. 2 saatlik bir tırmanış sonrası Karagöl mesire yerine ulaştık. Orman Genel Müdürlüğü'nden ihale ile işletim hakkını alan bir firma bilet kesiyordu; dağcı olmamızı söylememize ve daha önceki girişlerde ücret ödemediğimizi belirtmemize rağmen ısrar ettiler. Adam başı yaya giriş ücreti 45 lira imiş; makbuz karşılığı ücreti verdik sonunda. Araç giriş ise 130 lira...
 
Karagöl yakınlarındayız.
(Nisan 2025)

Muhteşem bir yoldan Karagöl'e yürüyoruz.
(Nisan 2025)

Karagöl mesire yerini işleten firmaya ait restorana doğru yürüyoruz.
(Nisan 2025)
 
Karagöl'ün kıyısındayız.
(Nisan 2025)
 
Kıyıda söğütler ve Karagöl...
(Nisan 2025)
 
Huzurun adı; Karagöl; elbette hafta içi...
(Nisan 2025)
  
Karagöl, bir çöküntü sonrası bir dere yatağının önünün kesilerek kapanması sonrası oluşmuş bir set gölü aslında. Suyun bu havzaya katkısı benzersiz nitelikte... Cumhuriyetin erken dönemlerinde gerek Karagöl ve gerekse daha aşağılardaki eski sanatoryumun civarında bulunan dinlenme kampı sıcak yaz günlerinde Karşıyakalıların serinlemesi için bir kaçamak mekanına dönüşmüş uzun yıllar.(5) Sanatoryumun ve çevresindeki tesislerin giderek birer yıkıntıya dönüşmesi zamanla Karagöl’ün Karşıyakalılar için önemini artırmış olmalı. Ama artık Karagöl de 1980 sonrası özelleştirme politikalarından nasibini alarak halkın çıkarının ön planda tutulduğu bir kamusal mekân olmaktan çıkmış görünüyor.
 
Karagöl'e panoromik bakış
(Nisan 2025)

Karagöl'de söğütlerin altında kurulanan bir karabatak
(Nisan 2025)

Ördekler, Karagöl'ün yemyeşil sularında aheste aheste yüzüyorlardı.
(Nisan 2025)
 
Karagöl'de karabatağın kurulanma sefası
(Nisan 2025)
 
Ancak yine de piknikçilerin yükünü göğüslemek kolay olmasa gerek. Bu mesireliği işleten özel firma küçük bir restoran yapmış; gelenlerin buradan da yararlanması mümkün… Karagöl'ün çöpünü Menemen Belediyesi topluyor; o belediyenin sınırları içinde olduğunu da Menemen Belediyesi'nin çöp konteynırlarını görünce anladık. Göl kıyısına ulaşmıştık artık. Piknik masalarından birinde yemeğimizi yedik ve 1,5 saat kadar burada dinlendik. Ormanın yeşili suya vurmuştu sanki. Etraf oldukça sessizdi. Kıyıdaki salkım söğütler suya doğru eğmişti dallarını. Gölde kaygısızca dolanan birkaç ördek ve kanatlarını kurutan bir karabatak vardı. 14.30 civarı gölden ayrılıp farklı bir rotadan yeniden dönüş yoluna koyulduk.
 
Karagöl'de gezginlerin kahve keyfi...
(Nisan 2025)

Karagöl ördekleri...
(Nisan 2025)

Gölün içinde hayat bulmuş söğütler
(Nisan 2025)

Karagöl'e veda...
(MYC; Nisan 2025)
 
Karagöl'den ayrıldıktan sonra bir süre gölün üst düzleminden Karşıyaka yönünde yürüdük.
(Nisan 2025)
 
Karagöl’den Alaniçi’ne…
 
Dönüş yolunda da çeşme başlarında oyalandık. Hava sıcaklığı yüksek olunca su ihtiyacı da doğal olarak fazla oluyor. Bereket Yamanlar Dağı su yönünden oldukça zengindir. Dönüş yolunda yeterince kır çeşmesi vardı. Köye yaklaşırken yol üzerinde gördüğümüz dağ başına çekili bir enerji hattı dikkat çekiciydi. Orman yolunun burada genişletilmiş ve bunun için kayalık topografyanın yer değiştirmiş olması da ileriye dönük bir tasarrufun işaretleri gibiydi.
 
Dönüş yolunda bol miktarda kaplan otuna ve onların sarı çiçeklerine rastladık.
(Nisan 2025)

Papatyagillerden kaplan otu çiçeği; yakından...
(Nisan 2025)

Ahlat çiçekleri
(Nisan 2025)

Gezginler, dönüş yolunda...
(Nisan 2025)

Gezginlerin bir kır çeşmesinde su molası
(Nisan 2025)


Dönüş yolunda Gökkaya'yı bir kez daha uzaktan selamladık.
(Nisan 2025)
 
Saat 17.20 gibi dura kalka yürüyüşü Alaniçi köyünde tamamladık. Köyün üstündeki bir göletin kıyısında kısa bir dinlenme molası sonrası Alaniçi köyünden ayrıldık Toplamda yaklaşık 14 km kadar yürümüş, dağda 10.30'da başladığımız yürüyüşümüzü 17.30 civarında tamamlamıştık. Bu süreye bütün dinlenmeler ve molalar da dahildi. Şimdi İzmir’e dönme vaktiydi. Yine geldiğimiz gibi Emiralem Boğazı’nı kullanarak Menemen üzerinden İzmir’e doğru yola çıktık.
 
Çınarlarla kaplı bir sel yatağı
(Nisan 2025)
 
Alaniçi'ne yaklaşırken yolda arı kovanlarına rastladık.
(Nisan 2025)
 
Yolumuz bir anda genişledi; büyük taşıyıcıların geçmesine imkan taşıyacak nitelikteydi yolun bu bölümü.
(Nisan 2025)

Kedi otları
(Nisan 2025)

Arazide inekler otluyordu.
(Nisan 2025)

Alaniçi yakınlarındaki gölet
(Nisan 2025)

Gölet başındaki gezginlerin akşam keyfi
(Nisan 2025)
 
Dipnotlar:
(4)  Karşıyaka üstünde İzmir’in ileri karakolları yazısı için bkz. http://dagakactim.blogspot.com/2013/12/normal-0-21-false-false-false-tr-x-none.html
(5)  Eski Yamanlar verem sanatoryumu hikayeleri için bkz. https://dagakactim.blogspot.com/2016/12/yamanlar-daginda-dolasirken.html
(6)  Fotoğraflar, belirtilenler dışında gezi sırasında İ. Fidanoğlu tarafından çekilmiştir.
 
Yazan: İbrahim Fidanoğlu
Düzenleyen: MYC

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder