3 Ocak 2012 Salı

KEMALPAŞA KAMBERLER-OSMANLARÜSTÜ YÜRÜYÜŞÜ


3 Ocak 2012

Yiğitler’den sağa dönüp vadi içerisinde yükselmeye başladık. Alabildiğine çam, meşe ve kestane... Yeşil bir deniz içerisinde bulduk kendimizi.
Biz bu havzaya bahar aylarında geldiğimizden, etrafta o eski ihtişamından bir eser olmamasına rağmen, belleğimizdeki görüntülerde, özlemimizi hemen gözlerimizin önünde canlandırıverdik. Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuktan sonra Kamberler köyüne vardık. 


 Kamberler köy meydanı
(Resmin üzerine tıklayarak büyütebilirsiniz)   
                                                    
Bu köyde Bulgaristan kökenli Müslüman Pomak vatandaşlarımız yaşıyor. Aralarında bu dili alabildiğince yaşatıyorlar, ama dışarıdan gelen misafirlere de bir o kadar konuksever ve hürmetkârlar. Geçimlerini kiraz, bağcılık ve orman işlerinde çalışarak temin ediyorlar. Sabah 10’da köye vardığımızda, o bahardaki koşuşturmalardan, telaştan eser yoktu. Etraf sessizdi; kahvede 1-2 kişiden başka kimseyi göremeyince çok şaşırdık. Neyse fazla vakit kaybetmeden yürüyüşümüze başladık.

(Resmin üzerine tıklayarak büyütebilirsiniz)
(Google Earth'de çizilmiştir. by MYC)


Kemalpaşa Kamberler-Osmanlar yürüyüşü haritası
(Haritayı farenin sol tuşuyla tutup gezebilir veya sağ üst köşedeki "Earth" düğmesini tıkladıktan sonra farenin tekerleğine basıp döndürerek yükseltileri görebilirsiniz.)

Rotamız Kamberler - Bayramlı istikametiydi. Ama geçecek bir yol bulamayınca, geri dönüp, Osmanlar istikametine yönelip şansımızı bu yönde denedik. Uzun bir yürüyüşten sonra, tepelerden Osmanlar köyünün hizasına kadar geldik. 

Uzakta Kamberler köyü
(Resmin üzerine tıklayarak büyütebilirsiniz)

Çok güzel bir havada devam eden yürüyüşümüz hem parkur hem de hava yönünden mükemmeldi. Her zaman ormanlık alanlarda yürürken kesimleri gördüğümüzde, içimizi sızlatan bir duygu yaşadığımızı söylemeden edemeyeceğim. 


Bu kez etrafta kesilen veya bir şekilde tahrip olan ormanlık alanların yerine dikilen binlerce genç fidandan oluşmuş orman örtüsünü görünce hepimizin içini büyük bir mutluluk ve kıvanç kapladı. Yemeğimizi bu manzara ve mevkide yerken, güneş altında hiç üşümeden keyifle dinlendik.
Mola yerinde
(Resmin üzerine tıklayarak büyütebilirsiniz)

Dönüş yolunda geçen bir haftanın yaşamımızdaki olumsuz izleri, arkamızda bırakmanın rahatlığıyla köye ulaştık. Yaklaşık 17 kilometrelik bir menzili kat etmenin gururu ve yorgunluğuyla köy kahvesine ulaştık. Önceden tanıdığımız Rahmi Amca, sıcak sobanın başında bizleri karşıladı. Çaylarımızı yudumlarken, sohbet esnasında çayları yine Rahmi Amca’nın ısmarladığını öğrenince teşekkür edip mahcup bir şekilde oradan ayrıldık. Bir taraftan da halkımızın gönlünün ne kadar zengin olduğunu, hala her şeyini paylaştığını görmek ve hatırlamak bizi tarifsiz mutlu etti.

Yavaş yavaş çökmekte olan akşamın alaca karanlığında Kamberler’den ayrılarak, bu kez Osmanlar – Çınardibi (eski adıyla Kavakalanı) – Bayramlı – Armutlu güzergahı yoluyla Ankara – İzmir asfaltına çıktık. Yoğunlaşan akşam trafiğinde dağlarda bıraktıklarımız tatlı bir hüzünle yol boyunca zihinlerimizde eşlik etti bize.

Yazan: Aybey Çini
Düzenleyen: MYC


Daha fazla fotoğraf için tıklayınız

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder